راههای جلوگیری از خوردگی آرماتورها
خوردگی آرماتورها می تواند در بتن غیر کربناتی و در اثر حضور کلریدها اتفاق بیافتد که به آن خوردگی کلریدی اطلاق می گردد.
حضور کلریدها یا به دلیل افزوده شدن به مخلوط بتن و یا حضور در سنگدانه ها و یا آب اختلاط و یا ممکن است به دلیل نفوذ از منبع بیرونی به بتن سخت شده صورت گیرد.
آنها سپس در آب موجود در حفره ها حل می شوند. هنگامی که نمکی در آب حل می شود، سریعاً به ذرات باردار الکتریکی به نام یون تجزیه می شود: . یون های کلرید با بار منفی اثر ناپذیری (لایه اکسید آهن) بر روی سطح آرماتورها را از بین می برند.
درصد بالای کلرید موجود در زمان اختلاط بتن ممکن است با مواد حاصل از هیدراتاسیون ترکیب شده و “محبوس” شده و جهت فعال سازی در دسترس نباشند. در سویی دیگر، کلرید وارد شده به بتن سخت شده ممکن است در مقیاس وسیعی تبدیل یه یون های آزاد شده و جهت فعال سازی در دسترس قرار گیرند.
در عمل، یون های کلرید موجود در بتن به دو شکل هستند، یون های کلرید آزاد و مرکب. یون های مرکب با مواد حاصل از هیدراتاسیون موجود در خمیر سیمان علی الخصوص تری کلسیم آلومینات ترکیب می شوند. در اصل، یونهای کلرید آزاد هستند که به لایه اثرناپذیر موجود بر آرماتورها خسارت وارد کرده و موجب خوردگی فولاد می شوند.
کلریدهای موجود در بتن مگر در غلظت های خیلی بالا به بتن حمله نمی کنند. تشکیل زنگ در اثر حمله کلریدی می تواند موجب گسیختگی و خرد شدن بتن به دلیل افزایش قابل توجه حجم فولاد در زمات تبدیل به زنگ گردد. متعاقب آن افزایش سه تا 4 برابری ضخامت اصلی فولاد نیز وجود دارد.
برای جلوگیری از بروز خوردگی آرماتورها می توان از محصولات شرکت NSG محصول Z90 که به صورت رزین و ترکیب در دوغاب بر روی سطح بتن اجرا می شود و آب بندی کامل سطوح بتن را انجام می دهد و همچنین محصولN50 که به عنوان افزودنی بتن و با نسبت 2 درصد وزن سیمان به بتن اضافه می شود و ضمن کاهش شدید نفوذپذیری بتن و مقاومت آن را به شدت افزایش می دهد.
